Verkopen… moet dat nou echt?

Verkopen, je wordt er maar wat vaak mee geconfronteerd. Je kunt er bijna niet omheen: verkopers die met gladde praatjes, riedeltjes en uit het hoofd geleerde verhaaltjes, iets aan je willen verkopen. Je gaat bijna denken dat het zo hoort!

Elke week staat er wel iemand voor de deur die iets wil verkopen: energie, collectieve containerreiniging, donateurschap, loten… Je kunt niet meer door een winkelstraat wandelen of je wordt aangehouden door iemand die je een abonnement wil aansmeren. En per telefoon weten ze me ook nog steeds te vinden. Ondanks het bel-me-niet-register.

Hun verhaal heeft altijd dezelfde strekking. Eerst vragen ze vriendelijk of ze even wat van je tijd mogen; het duurt niet lang. Dan vragen ze of je weleens hebt gehoord van het bedrijf of de instelling waarvoor ze je benaderen. Dan hangen ze een prachtig verhaal op. Of ze doen hun best je een schuldgevoel aan te praten waar je niet omheen kunt.

Het werkt! Dat is vaak onderzocht, het levert goede resultaten op. Dat blijkt wel uit het grote aantal bedrijven dat in deze manier van verkopen investeert.

Hoe zit dat dan? Verkopers leiden ons stapje voor stapje naar het doel. Soms door een beroep te doen op onze verantwoordelijkheid. Of ze vragen iets waartegen je eigenlijk geen nee kunt zeggen: ‘U gunt uw kind toch ook een mooie toekomst!’ Van het één komt het ander en voor je het weet heb je ja gezegd tegen iets dat je helemaal niet wilt.

Brrrr… Ik krijg de bibbers van die oppervlakkige, gespeelde interesse van een verkoper die op robotachtige wijze probeert mij ook nog een schuldgevoel te geven als ik weiger op een aanbod in te gaan.

Toegegeven…. in de eerste jaren van mijn ondernemerschap dacht ik ook, dat het zo moest! Ik had lange bellijsten. Voordat ik ging bellen, ijsbeerde ik een uur door m’n kantoor. Ik bedacht allerlei scenario’s voor het gesprek. Ik maakte briefjes om te voorkomen, dat ik met de mond vol tanden zou komen te staan.

Als ik er dan eindelijk aan toe was, pakte ik met trillende de handen de telefoon. Vaak waren de mensen aan de andere kant van de lijn best vriendelijk. Waarschijnlijk omdat ze medelijden hadden met mij omdat ik aan de andere kant van de lijn zat te stotteren. Meestal zeiden ze, dat ze al waren voorzien van een ontwerper of dat ze daar op dat moment niet op zaten te wachten. Ik mocht best over een half jaar nog eens terug bellen. Vreselijk!

Gelukkig weet ik nu, dat het ook anders kan. Kille verkooppraatjes zijn helemaal niet nodig. Sterker nog: ze werken alleen, als je ze volgens een strak model houdt. Maar weet je wat ook werkt? Echt contact maken, luisteren, vragen stellen, samen lachen, aandacht geven, meeleven, informatie uitwisselen, verhalen vertellen. Op die manier ga je niet voor de snelle deal, maar krijg je trouwe klanten. Mensen die uit zichzelf naar je toe komen. Op basis van wederzijds vertrouwen. En als je het goed doet, vaak voor langere tijd.

Het is net zo makkelijk als het lijkt. Je blijft gewoon jezelf! Je deelt wat je het liefste doet, laat zien wat je het beste kunt. Je luistert naar de mensen die je het liefste helpt. Je vertelt ze waarom je zo graag doet wat je doet. Je wisselt informatie uit om jouw product of dienst nog beter te maken.
Probeer het maar. Het werkt! Ik doe het al jaren!

Op je zichtbaarheid!

Miranda Kruse

Kun je wel een steun in de rug gebruiken? Dan is het BrandToSucces ZODA-traject misschien wel iets voor jou.

Wil jij op de hoogte blijven van alle kennis, inzicht en inspiratie om te bouwen aan een aantrekkelijk merk voor je bedrijf. Meld je dan aan voor de E-zine IkzieIkzie… Ik stuur je dan elke maand een update. Je naam en e-mailadres worden alleen gebruikt om je de e-zine te sturen.

[button url=”http://eepurl.com/yMlrf” text=”Ja, ik wil de IkzieIkzie-mail ontvangen” size=”small” type=”primary” icon=”” external=”0″]

Denk je dat andere mensen uit je netwerk dit artikel ook interessant vinden deel het dan gerust. Je kunt gebruik maken van onderstaande buttons.